Foto: David van Dam | De Beeldunie
Carla Schramm, reanimatiecoördinator van het Erasmus MC en verpleegkundige op de spoedeisende hulp, herkent dat niet. “Zelf heb ik het hier nog nooit gezien. Maar mocht het gebeuren, dan gaan we er zo goed mogelijk mee om. Wij respecteren de wens van de patiënt. Zo’n tatoeage is rechtsgeldig.”
Lastig onderwerp
“Wel kan het zo zijn dat je pas later de tatoeage ziet, bijvoorbeeld omdat iemand bebloed is”, gaat Schramm verder. “Bij twijfel gaan we altijd reanimeren. Want een herkansing krijg je niet.”
Ze heeft wat rondgevraagd bij collega’s. Uit de reacties blijkt dat die het een lastig onderwerp vinden. Vooral de vraag of iemand tijdens het plaatsen van zo’n tatoeage goed beseft wat de gevolgen zijn.
Een bekendere manier om je keuze voor niet-reanimeren kenbaar te maken is met een penning. Die kunnen mensen aan een kettinkje om hun nek dragen. Het voordeel is, vindt Schramm, dat bij die penning documenten horen. “Dan is de kans groter dat iemand goed geïnformeerd is over de consequenties. Bovendien kun je een penning makkelijk afdoen als je van gedachte bent veranderd. Een tatoeage kun je niet zomaar verwijderen.”
Geen verrassingen
“Bij patiënten die al opgenomen zijn, is de afspraak dat binnen 24 uur bekend moet zijn of iemand gereanimeerd wil worden of niet én of dit medisch zinvol is of niet. Zodat we niet voor verassingen komen te staan. Ook is er de mogelijkheid om een niet-reanimeren verklaring tijdens een operatie op te schorten. Dit zal altijd met de patiënt worden besproken.”
Een belangrijk advies van Schramm tot slot: “Het zou goed zijn als mensen voor zichzelf bedenken wat ze willen en deze wensen delen met een behandelend arts en familie. Zodat iedereen op de hoogte is.”
