Het gaat heel goed met Manon. Komend jaar hoopt ze haar studie psychologie af te ronden. Daarna gaat ze niet gelijk werken, eerst wil ze iets van de wereld zien. ‘Een paar maanden reizen door Azië of Australië ofzo’, zegt ze. Verder houdt ze van sporten, is ze personal trainer en regelmatig te vinden op een surfbord in Portugal of Zuid-Afrika.
Diagnose anorexia
Tien jaar geleden ging het een stuk minder goed met Manon. Toen kreeg ze de diagnose anorexia. ‘Ik lachte de psycholoog nog net niet uit’, vertelt ze. ‘Ik kon het niet geloven. Ik vond mezelf niet te dun of ziek, dat was het beeld dat ik had van een anorexiapatiënt.’ Inmiddels ziet ze ook in dat het toen niet goed met haar ging. Het uitte zich ook in haar gezondheid: ‘Mijn haar viel uit, ik had het altijd koud, altijd pijn bij het liggen, blauwe vingers en lippen, hoofdpijn en buikpijn.’ Wat Manon toen woog, wil ze niet delen. ‘Gewicht is een enorme trigger voor anorexiapatiënten weet ik uit ervaring’, legt ze uit.
‘Mijn eetstoornis gaf mij een gevoel van controle en veiligheid’
Wat volgde waren jaren van therapieën, onder ander in het Erasmus MC. ‘Het begon met gezinstherapie, daarna dagbehandelingen en ik bezocht het Leontienhuis.’ In het begin had Manon weinig motivatie om aan de slag te gaan met haar eetstoornis. ‘Mijn eetstoornis gaf mij een gevoel van controle en veiligheid, dat wilde ik niet zomaar opgeven. En ik vond het allemaal wel meevallen.’
Manon legt uit dat de eetstoornis een stemmetje in haar hoofd was, dat altijd benadrukte dat ze te dik was en dingen niet goed deed. ‘Ook had ik een vertekend zelfbeeld’, zegt Manon. ‘De eetstoornis maakte mij wijs dat als je bijvoorbeeld een pizza eet, je gelijk vijf kilo aankomt. Dat is natuurlijk niet zo. Ook zorgt een eetstoornis ervoor dat je emoties heel vlak worden. Weer gaan eten zorgde ervoor dat die emoties weer terugkwamen en dat vond ik moeilijk.’
Knop om
Toch ging er bij Manon een knop om. ‘Toen ik niet meer naar school kon, kreeg ik die interne motivatie die belangrijk is voor je herstel.’ Door over haar ziekte te praten vond Manon uiteindelijk langzaam de weg weer terug omhoog. ‘Een ervaringsdeskundige zei tegen mij: waarom geef je een leven zonder eetstoornis niet gewoon een eerlijke kans? Je kunt altijd terug naar een leven met eetstoornis. Die gedachte heeft mij uiteindelijk heel erg geholpen.’
Inmiddels is Manon hersteld, hoewel het ingewikkeld was, vertelt ze: ‘Elke dag, elk uur had ik die strijd in mijn hoofd. Die angst om aan te komen. Daardoor heb ik ook terugvalletjes gehad. Soms heb ik die eetstoornisgedachte nog wel, maar ik doe er niks meer mee. Daardoor ben ik ervan overtuigd dat ik geen terugval meer zal krijgen en vind ik het heel mooi om nu andere mensen te kunnen helpen.’
Ervaringsdeskundige
In het Erasmus MC Sophia is Manon op de afdeling kinder- en jeugdpsychiatrie als ervaringsdeskundige onderdeel van het team professionals dat jongeren helpt die kampen met een eetstoornis. ‘Ik voer 1-op-1-gesprekken met ze, als onderdeel van hun behandeling. Ik hoop hen hoop en perspectief te geven door te laten zien dat het goed kan komen. Ook prik ik vaak sneller door hen heen, omdat ik veel eetstoornistrucjes herken.’
‘Er is zoveel onbekend en een groot stigma rondom eetstoornissen’
Manon is dankbaar dat ze dit werk als ervaringsdeskundige doet. ‘Dat ik dit mag doen is het meest positieve wat ik heb overgehouden aan mijn eetstoornis. Ik heb veel over mezelf geleerd en gun dat andere mensen met een eetstoornis ook. Een aantal van hen heb ik inmiddels zien herstellen, daar ben ik heel trots op.’
Op zondag 2 juni is het World Eating Disorder Action Day, een dag om wereldwijd aandacht te vragen voor eetstoornissen. En dat is nog altijd nodig, ziet Manon. ‘Er is nog zoveel onbekend en er is een groot stigma rondom eetstoornissen. Dat komt vooral door het eenzijdige beeld dat de media laten zien van dunne meisjes die hele dagen niks eten. Dat is vaak niet hoe het is. Verder zijn er zoveel mensen met een mentale kwetsbaarheid, dus je bent nooit alleen. Praat erover. Het is een ingewikkelde ziekte, maar herstel is écht mogelijk.’
Meer info
Wil je meer weten over eetstoornissen? Bezoek de website van de patiëntenvereniging of firsteetkit.nl voor zowel patiënten, naasten en professionals. De signalenkaart van Stichting Kiem kan helpen bij vroegtijdige signalering.
Tijdens World Eating Disorders Action Day organiseren zo’n 200 organisaties, patiënten en betrokkenen vanuit meer dan 45 landen activiteiten en zijn actief op social media, met als doel het vergroten van het inzicht dat eetstoornissen een ernstige ziekte is, die te behandelen is.
