Belegde boterhammen
In de studie volgden twintig patiënten met longkanker drie keer een week lang een dieet waarmee alectinib werd ingenomen. In totaal waren er drie verschillende maaltijden waarbij het medicijn werd ingenomen: bij een ontbijt met alleen magere yoghurt, bij een ontbijt met twee rijkelijk belegde boterhammen, of bij een lunch naar keuze. Na iedere week werden de alecitnib-waarden in het bloed bepaald. Van de patiënten die het medicijn innamen met vetarme yoghurt bleek dat meer dan een derde onder de beoogde concentratie van het geneesmiddel bleef.
‘We weten dat wanneer de concentratie alectinib in het bloed boven een bepaalde waarde uitkomt, dit kan leiden tot een verbeterde effectiviteit van het geneesmiddel,’ vertelt onderzoeker Daan Lanser. ‘Onze studie toont aan dat een kleine variatie in het ontbijt de alectinib-concentratie in het bloed al kan veranderen, en daarmee mogelijk ook de effectiviteit kan beïnvloeden.’
Voeding belangrijk dan tijd
Het onderzoek benadrukt volgens Lanser het belang van de juiste voeding bij medicatiegebruik. ‘We horen dat patiënten soms geadviseerd worden om hun tweemaal daagse alectinib strikt met een tussenpoos van 12 uur in te nemen. Hierdoor nemen sommige patiënten het ’s ochtends of ’s avonds in met alleen een klein tussendoortje. Wij zijn van mening dat het veel belangrijker is om alectinib in te nemen met een stevige, vetrijke maaltijd dan om strikt 12 uur te wachten tussen de twee doses.’
Het onderzoek van Lanser maakt deel uit van het proefschrift van arts-onderzoeker Marijn Veerman die op woensdag 21 juni zal promoveren (te volgen via deze livestream). Veermans proefschrift richt zich op de behandeling van niet-kleincellige longkanker met tyrosine kinase remmers (TKIs) zoals alectinib. Naast dat hij de invloed van vetrijke voeding op de effectiviteit van TKI’s onderzocht, bestudeerde Veerman ook hoe je de concentratie van TKIs in bloed accuraat kunt bepalen en wat voor interacties TKIs hebben met andere geneesmiddelen. Daarnaast analyseerde hij de bijwerkingen en effectiviteit van TKIs om zo de doelgerichte behandeling met TKIs verder te verbeteren.
