Toen Eva Hermans-Kroot in 2021 te horen kreeg dat ze ongeneeslijke longkanker had, stortte aanvankelijk haar wereld in. Ze was boos dat dit lot juist haar trof, op zo jonge leeftijd. Waarom niet iemand die er al 90 jaar op had zitten? Maar ze liet zich niet lang leiden door die eerste reactie en richtte zich op twee belangrijke doelen: trouwen met haar vriend Matthijs en haar diploma communicatie aan de Fontys Hogeschool halen. Het lukte haar. In haar trouwjurk sierde ze de pagina’s van het Erasmus MC publieksjaarverslag 2021, waarin ze voor het eerst haar verhaal vertelde.
Perspectief
In het Erasmus MC werd ze behandeld door longarts Robin Cornelissen. De twee kregen al snel een bijzondere band. ‘Ik ben onwijs blij met mijn dokter’, zei ze er destijds over. En ze was hem dankbaar, want Cornelissen ontdekte dat Hermans-Kroot een genetische mutatie had, waarvan wereldwijd maar een paar gevallen bekend waren. Die ontdekking gaf haar perspectief, want er bestond een behandeling tegen.
Ineens zag het er – in Hermans-Kroots woorden – ‘veel minder klote uit’. In plaats van sterven op korte termijn kreeg ze er uiteindelijk nog een jaar of drie bij. ‘Ik geen toekomst? Jawel hoor, maar een korte’, zei ze in april 2023, vrolijk en met twinkelende ogen. Een veel te korte toekomst, zoals ze in haar laatste bericht op Instagram schreef.
Cornelissen heeft groot respect voor de manier waarop Hermans-Kroot haar ziekte en aangekondigde dood tegemoet trad. Hij roemde haar wijsheid en de open manier waarop ze erover sprak, in de media en vooral op social media. Kort na haar diagnose startte Hermans-Kroot het Instagram-account Longeneeslijk. Openhartig deed ze verslag van haar lotgevallen en dat raakte bij veel mensen een snaar. Daags na haar overlijden had ze 524.000 volgers. Ze was blij dat ze klaarblijkelijk iets kon betekenen voor zoveel mensen.
Slechte uitslag ergens goed voor
Hermans-Kroot was niet alleen voor Cornelissen een graag geziene patiënt. Dat gold net zo goed voor alle andere zorgverleners waar ze in het Erasmus MC mee te maken kreeg. Haar levenshouding was niet aangetast door haar diagnose: ze bleef opgewekt, positief en dankbaar voor de zorg die ze kreeg, ook als het niet goed met haar ging of na weer een slechte uitslag. Ze wilde graag dat haar individuele pech nog ergens goed voor was.
Meerdere keren deed ze mee aan patiëntendemonstraties voor geneeskundestudenten. Haar casus werd besproken door haar behandelaars en ze beantwoordde zelf vragen van de studenten. ‘Ik vind dit heel bijzonder om te mogen doen en op die manier studenten te helpen in hun opleiding’, schreef Hermans-Kroot erover op haar Instagram-account. Ze hoopte dat ze het in 2025 weer mocht doen.
Mooier mens
Ongeneeslijk ziek of niet, Hermans-Kroot liet dat niet haar hele leven bepalen. Ze had gewoon pech, maar dat was geen reden om niet door te leven. Integendeel, ze genoot veel intenser van haar leven en vond dat ze ‘een mooier mens’ was geworden. Gelukkiger ook. Het voelde als levenslessen over hoe je omgaat met grote tegenslagen.
Tot dan toch in augustus 2024 dat onvermijdelijke nieuws kwam: er waren geen nieuwe behandelingen meer. Na de eerste schok ging Hermans-Kroot weer niet bij de pakken neerzitten. Ze ging nog naar de reünie van het televisieprogramma Over mijn lijk, was er in een speciaal gemaakte galajurk bij toen Tim Hofman de Gouden Televiziering voor beste presentator kreeg en was het middelpunt op de presentatie van haar boek Longeneeslijk. Hoe mijn kanker pure pech én puur geluk kon zijn. Bij voorintekening al een bestseller.
Op zaterdag 30 november verscheen Hermans-Kroots allerlaatste bericht op Instagram, haar overlijdensbericht met daarin een welgemeend advies: ‘Plan niet heel je toekomst, leef je leven nu’.
Eva Hermans-Kroot was een bijzondere patiënt en een prachtig, vrolijk, lief, wijs, levenslustig en humorvol mens.