Geestelijk verzorger

Abderrahman geeft ruimte aan verdriet

Geestelijk verzorger Abderrahman Karbila staat klaar voor patiënten en families die willen reflecteren op hun ziekenhuiservaring, zingeving en spiritualiteit. Dat levert diepe gesprekken op, die heus niet altijd verdrietig zijn. ‘De veerkracht van patiënten inspireert mij elke dag weer.’

Deel
11 likes
Leestijd 3 min

Abderrahman Karbila | Foto: Harmen de Jong

Abderrahman Karbila staat mensen bij op de meest ingrijpende momenten in het leven: na slecht nieuws, bij terminale ziekte of op hun sterfbed. Als islamitisch geestelijk verzorger begeleidt hij patiënten en families bij vragen over zingeving, ethiek en spiritualiteit. ‘Vaak worstelen ze met existentiële vragen, zoals: waarom overkomt dit mij? Hierover ga ik met hen in gesprek. Samen gaan we op zoek naar hun waarden en zingeving. Ik luister, stel vragen en bied ruimte voor reflectie, verkenning en gebed.’

Hoewel Abderrahman vaak moeilijke en emotionele gesprekken voert, is hij allerminst zwaarmoedig. Hij vertelt liefdevol over de momenten die hem raken: een patiënt die onverwacht genas en met wie hij deze vreugde deelde en iemand die na een intens gesprek vrede vond met zijn ziekte. En de man die na een dwarslaesie zijn levenszin hervond: hij startte een eigen bedrijf en vond kracht in zijn geloof. ‘De veerkracht van patiënten inspireert mij elke dag weer.’

Levenseinde

Regelmatig krijgt Abderrahman vragen over wat het geloof voorschrijft rondom het levenseinde, bijvoorbeeld over reanimatie of het gebruik van morfine. ‘Mijn collega’s en ik reiken patiënten nieuwe inzichten aan binnen hun religieuze of levensbeschouwelijke kader. Zo kunnen ze weloverwogen keuzes maken waar ze volledig achter staan.’

Abderrahman speelt ook een bemiddelende rol als artsen en families het niet eens worden, bijvoorbeeld over het stoppen van een medisch zinloze behandeling. ‘Artsen redeneren vanuit feiten en medische inzichten, terwijl de familie vaak kijkt vanuit emotie en religie. Dat kan botsen.’ Volgens de geestelijk verzorger is het in zulke situaties belangrijk om ruimte te geven aan het verdriet. ‘Ik vraag de familie naar wie de patiënt was en wat diegene voor de familie betekende. Door te praten over hun verdriet, waarden en spirualiteit ontstaat verbinding. Pas daarna is er ruimte voor rationele beslissingen.’

Deze aanpak deelt Abderrahman ook in het onderwijs dat hij geeft aan zorgverleners. ‘Om een goed gesprek te voeren, moet je nieuwsgierig zijn naar de visie van een ander. Alleen dan ontdek je wat de behoefte is van een patiënt en of dit aansluit bij de mogelijkheden binnen de zorg.’ 

Publieksjaarverslag

Dit verhaal komt uit het publieksjaarverslag 2024 van het Erasmus MC: een magazine vol persoonlijke verhalen van onze patiëntencollegas en studenten. Neem een gratis exemplaar mee uit de bakken bij de ingangen van het ziekenhuis, of lees het online.

Lees ook