Haloperidol schrappen uit het medicatiearsenaal van de intensive care is als het weggooien van het kind met het badwater. Zo vat neuroloog-intensivist Mathieu van der Jagt van het Erasmus MC de resultaten samen van een studie die recent werd gepubliceerd in Critical Care. Van der Jagt leidde het gerandomiseerde onderzoek waarin op acht Nederlandse IC’s de effectiviteit van haloperidol als medicijn tegen delier werd vergeleken met placebo. Promovendus Lisa Smit coördineerde de trial.
In totaal deden 132 IC-patiënten met een delier mee. Een delier is een acute toestand van verwardheid en treedt op bij tot de helft van de patiënten op de IC.
Onrustig
De onderzoekers zagen geen verschil tussen de haloperidol- en de controlegroep in het aantal delier- en comavrije dagen. Maar de andere uitkomsten wijzen wel op een gunstig effect van haloperidol. Patiënten die haloperidol kregen, kregen minder vaak rustgevende medicatie (benzodiazepines) of andere antipsychotica voorgeschreven. Ook waren ze minder onrustig en verwijderden daardoor bijvoorbeeld minder vaak zelf de urinekatheter. Deze uitkomsten waren niet de primaire focus van de studie, dus moeten niet worden gezien als harde conclusies maar als aanwijzingen voor vervolgonderzoek, waarschuwen de onderzoekers.
‘De resultaten zijn niet statistisch significant, maar wijzen wel allemaal net te veel de goede kant op om toeval te zijn. Wat ons betreft is het een signaal dat haloperidol wel degelijk iets doet tegen de symptomen van delier, zoals onrust. Dat is ook hoe we het al dertig jaar gebruiken op de intensive care’, aldus Van der Jagt. Wat de onderzoekers betreft blijft er dus een rol weggelegd voor haloperidol op de intensive care, ook omdat het middel weinig bijwerkingen heeft.
De studie werd mogelijk gemaakt door een subsidie uit het programma Goed Gebruik Geneesmiddelen van ZonMw.
