Met vereende krachten maakten ze het mogelijk dat maar liefst zeven patiënten met een leverziekte een nieuwe lever kregen van een levende donor. Een van hen is de 24-jarige Ken uit Horst aan de Maas. Hij stond eigenlijk op 22 april ingepland voor zijn vurig gewenste levertransplantatie. Zijn zus Bo (26) stond klaar als donor. Ken heeft een zeldzame neuroendocriene tumor, en was daarvoor in 2019 al in het UMC Maastricht geopereerd aan zijn alvleesklier. Daarna volgden twee behandelingen.
‘Dat was een spannende periode, want als deze behandelingen succesvol zouden zijn, zou genezing van deze zeldzame kanker misschien toch mogelijk worden. De behandelingen sloegen goed aan. Maar er was dan ook een levertransplantatie nodig omdat er uitzaaiingen zaten in de lever.’
Stabiliteit
Om in aanmerking te komen voor een levertransplantatie, moest Ken voldoen aan een aantal eisen met betrekking tot de stabiliteit van het ziektebeeld en zijn fysieke conditie. Én er moest een gezonde donor zijn. ‘Ik voldeed gelukkig aan de criteria, en er stonden in mijn omgeving best wat mensen open om donor te worden. Ook mijn zus Bo. De voorkeur ging uit naar een familielid, en al bij de eerste screening bleek dat zij een goede match was’, vertelt Ken.
Maar daar hield de meevaller wel op. De coronapandemie woedde met ongekende kracht door het land en legde grote druk op de ziekenhuiszorg. ‘Een week voor 22 april werden we gebeld dat de transplantatie niet door kon gaan vanwege de volle ic’s. Ik herinner me dat 22 april inderdaad de allerhoogste bezetting was.’
Maar dat had grote impact. ‘Ik voldeed op dat moment aan alle criteria, maar mijn ziekte kon zich ook uitbreiden. Dat zou zelfs kunnen betekenen dat de transplantatie helemaal niet door kon gaan. Het was heel spannend. Voor mij, maar ook voor mijn familie en zeker ook voor Bo, die alles al had geregeld met haar werkgever.’
Onder het mes
Gelukkig bleef het aantal de uitzaaiingen stabiel en konden hij en zijn zus op 17 juni jl. eindelijk onder het mes. De operatie duurde bij Ken maar liefst 13 uur, maar de transplantatie werd met succes afgerond. Met broer en zus gaat het inmiddels weer goed.
‘Bo is erg misselijk geweest de eerste dagen. Als je aan je buik bent geopereerd is dat ontzettend pijnlijk. Dat was naar om te zien. Maar nu herstelt ze gelukkig goed. We hopen dat ze over 6 tot 8 weken weer aan het werk kan. Ik ben haar ontzettend dankbaar voor wat ze voor mij heeft gedaan. Ik heb dankzij haar weer zicht op een toekomst.’
PET-scan
Ken zelf moet nog enkele weken wachten tot een PET-scan kan worden gemaakt. Aan de hand daarvan moet worden beoordeeld of het gelukt is alle aangedane lymfeklieren te verwijderen. ‘Dat is spannend, maar we hebben goede hoop dat het gelukt is. Ik ben ook het transplantatieteam dankbaar dat ze dit weer zo snel hebben opgepakt zodra de capaciteit het toeliet.’
Lees hier het verhaal over het Erasmus MC Transplantatie Instituut dat in 2 weken tijd maar liefst 7 levende levertransplantaties uitvoerde.